Το άγχος των γονιών για τη νέα σχολική χρονιά.....

Σε λίγες μέρες θα ανοίξουν πάλι τα σχολεία και πολλοί γονείς, κυρίως μαμάδες, γεμίζουν με αγχώδεις σκέψεις για την ερχόμενη σχολική χρονιά. Ανησυχούν για το ποιον/ ποια δάσκαλο/α θα έχουν τα παιδιά, αν θα μπαίνουν τιμωρίες, αν τα μαθήματα θα είναι δύσκολα, αν θα έχουν πολλές φωτοτυπίες, αν θα τα καταφέρουν, αν θα μπορούν επιτέλους να διαβάζουν μόνα τους, αν και αν και αν....

Ως ένα σημείο είναι λογικό να υπάρχει η σκέψη ίσως και λίγο άγχος αλλά πολλές φορές αυτό γιγαντώνεται και περνά ακόμα και στα παιδιά.

Μάλιστα οι γονείς μπορεί να μην το καταλαβαίνουν αλλά τα παιδιά αφουγκράζονται καταστάσεις και συναισθήματα.

Ήδη πολλοί γονείς σκέφτονται πως να προσεγγίσουν το δάσκαλο, πως θα αντιδράσουν αν κάτι δεν τους αρέσει από αυτά που γίνονται στην τάξη, φτιάχνοντας σενάρια. Και ναι, πολλά είναι προβληματικά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα (όπως οι φωτοτυπίες για το σπίτι και η παπαγαλία) και πολλοί εκπαιδευτικοί δεν είναι καλοί στη δουλειά τους....όμως μην τα σκέφτεστε από τώρα, αλλά αν και όταν έρθει η στιγμή που πρέπει να αντιδράσετε!

Συμβουλευτικά θα πω ότι δεν έχει νόημα να αγχώνεστε και να σκέφτεστε όλα αυτά τα "αν" από τώρα. Καλύτερα να κάνετε θετικές σκέψεις και ακόμα καλύτερα να προετοιμάζετε σιγά σιγά τα παιδιά σας για τη νέα σχολική χρονιά. Συζητήστε με τα παιδιά σας για τα μαθήματα που θα έχουν στην καινούρια τους τάξη, με ενθουσιασμό για τα καινούρια πράγματα που θα μάθουν. 

Κάντε σύντομες επαναλήψεις - ανάλογα με την τάξη του παιδιού- π.χ. για τα πρώην πρωτάκια μια επανάληψη στην αλφαβήτα, λίγη ανάγνωση και γραφή, κάποιες μαθηματικέ πράξεις, θα είναι καλό να γίνουν. Για μεγαλύτερα παιδιά, ας φτιάξουν μια ιστορία, μια έκθεση για το καλοκαίρι, ας λύσουν προβλήματα μαθηματικών κ.λ.π. Ακόμα και μισή ώρα κάποιες φορές την εβδομάδα είναι αρκετή για μια μικρή επανάληψη και σύνδεση με το ξεκίνημα του σχολείου. 

Κάντε θετικές σκέψεις για να κάνουν το ίδιο και τα παιδιά σας. Πείτε τους πόσο ωραία θα είναι που θα βρουν πάλι τους συμμαθητές, που θα έχουν ενδεχομένως κάποια καινούρια παιδιά ή καινούριο εκπαιδευτικό, πόσα όμορφα πράγματα θα μάθουν - ναι μεν με προσπάθεια γιατί όλα έτσι γίνονται!

Κάποιοι γονείς αγχώνονται περισσότερο και ίσως έχουν ένα λόγο παραπάνω όταν το παιδί τους έχει μαθησιακές δυσκολίες. Εκεί χρειάζεται καλή επικοινωνία με το δάσκαλο, αλλά αφού περάσει ένα 20 ήμερο τουλάχιστον. Δηλαδή πρέπει να δώσετε κάποιο περιθώριο στο παιδί να προσαρμοστεί αλλά και στον εκπαιδευτικό για να σχηματίσει κάποια εικόνα για το παιδί. Από εκεί και πέρα, πρέπει να είστε από κοντά και να γίνετε σύμμαχοι όλοι όσοι ασχολείστε με τις δυσκολίες του παιδιού (γονείς - ειδική παιδαγωγός- δάσκαλος). 

Σκεφτόμαστε λοιπόν όλοι θετικά, απολαμβάνουμε τις τελευταίες μέρες χωρίς σχολείο, προετοιμάζοντας σιγά σιγά τα παιδιά για τη νέα σχολική χρονιά! 

Σοφία Τσιντσικλόγλου

Ειδική Παιδαγωγός

sofiatsin@gmail.com

paidagwgos.blogspot.gr

Διάσπαση προσοχής - Υπερκινητικότητα. Τι μπορούμε να κάνουμε σε κάθε ηλικία.

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας, η οποία συνεχίζεται, κατά ένα σημαντικό ποσοστό, και στην ενήλικη ζωή. Εμφανίζεται στο 5-7% του μαθητικού πληθυσμού με σχέση συνήθως 3:1 υπέρ των αγοριών. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζονται στους ειδικούς συνήθως, μεταξύ 3 και 7 χρόνων. Η αναγνώριση του προβλήματος συμπίπτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, με την ένταξη στο σχολείο, εξαιτίας των αυξημένων απαιτήσεων για συγκέντρωση της προσοχής, οργάνωση και συμμόρφωση στους κανόνες. Τα πυρηνικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ, δηλ. η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα, θεωρούνται τόσο κοινά στην παιδική ηλικία, που συχνά η διάγνωση παραβλέπεται, ενώ σε πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα που η ίδια η ΔΕΠΥ προκαλεί στη συμπεριφορά, στην κοινωνική προσαρμογή ή στη σχολική απόδοση, αποδίδονται σε άλλες καταστάσεις που μπορεί να συνυπάρχουν.

Τα βασικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ

• Δυσκολεύεται να εστιάσει την προσοχή σε λεπτομέρειες και λάθη από απροσεξία
• Δυσκολεύεται στην οργάνωση δραστηριοτήτων
• Δυσκολεύεται στην ολοκλήρωση εργασιών
• Δυσκολεύεται σε εργασίες που απαιτούν αρκετή ώρα σκέψης και συγκέντρωσης. Π.χ. σχολικές εργασίες για το σπίτι
• Η προσοχή του διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα
• Συχνά ξεχνά καθημερινές δραστηριότητες
• Κινά νευρικά μέρη του σώματος ή και όλο το σώμα
• Δυσκολεύεται να παραμείνει σε ένα σημείο
• Δυσκολεύεται να παίξει ήσυχα
• Βιάζεται να δώσει απαντήσεις χωρίς να προσέξει την ερώτηση
• Δυσκολεύεται να περιμένει τη σειρά του
• Συχνά διακόπτει τους άλλους
• Έχει εκρήξεις θυμού, εναλλαγές στο συναίσθημα, ανυπομονησία, χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλή επίδοση στο σχολείο μπορεί να παρουσιάζονται.

Τα είδη της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής
*Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ), πρωταρχικά υπερκινητικού-παρορμητικού τύπου:
Χαρακτηρίζεται κυρίως από αυξημένη κινητική δραστηριότητα, δυσκολία προσοχής στις καθημερινές δραστηριότητες, συχνή διάσπαση προσοχής, παρορμητικότητα και δυσκολία του παιδιού να ελέγξει τον εαυτό του.
*Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ), πρωταρχικά τύπου μειωμένης προσοχής:
Χαρακτηρίζεται από διάσπαση και δυσκολία του παιδιού να διατηρήσει τη προσοχή του σε κάτι, δυσκολία συγκράτησης λεπτομερειών, και δυσκολία στην ολοκλήρωση αυτού που κάνει. Σε αντίθεση με το προηγούμενο είδος, συνήθως το παιδί είναι ντροπαλό, αφηρημένο και αγχώδες.
*Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής (ΔΕΠ) μικτού τύπου:
Είναι η πιο συχνή μορφή ΔΕΠ. Σε αυτή την κατηγορία συνυπάρχουν τα χαρακτηριστικά των δύο προηγούμενων.
*Σωστή διάγνωση
Για να δοθεί η διάγνωση της ΔΕΠΥ ένα παιδί θα πρέπει να παρουσιάζει τα σχετικά χαρακτηριστικά σε τουλάχιστον δύο περιστάσεις (π.χ. και στο σπίτι και στο σχολείο).

Πρακτικές βοήθειας για τους παιδαγωγούς

• Σιγουρευτείτε ότι έχετε να κάνετε με ΔΕΠΥ.
• Οργανώστε την υποστήριξή σας. Βεβαιωθείτε ότι έχετε την υποστήριξη του σχολείου και των γονέων και ότι υπάρχει κάποιος ειδικός που να μπορείτε να τον συμβουλευτείτε όταν συναντήσετε πρόβλημα
• Να ξέρετε τα όριά σας. Μη διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια. Εσείς ως εκπαιδευτικός δεν είστε υποχρεωμένος να είστε και ειδικός. Γι' αυτό δε θα πρέπει να διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια όταν θεωρήσετε πως την έχετε ανάγκη.
• Ρωτήστε το μαθητή για το τι θα τον βοηθούσε. Αν ρωτήσετε, θα σας πει τι το βοηθάει και τι το δυσκολεύει, ενώ θα χτίσετε μαζί του μια σχέση εμπιστοσύνης.
• Να θυμάστε ότι έχουν ανάγκη από τη δομή και την οργάνωση. Το περιβάλλον τους οφείλει να δομεί εξωτερικά αυτό που εκείνοι δεν μπορούν να δομήσουν εσωτερικά από μόνοι τους. Φτιάξτε λίστες. Αυτό θα τα ωφελήσει πολύ. Ένας πίνακας ή μια λίστα που θα χρησιμοποιούν ως σημείο αναφοράς όταν χάνονται κατά τη διάρκεια μίας δραστηριότητάς τους.
• Χρειάζονται υπενθυμίσεις, προκαταρκτικές παρουσιάσεις, επανάληψη, δομή.
• Αναρτήστε κανόνες. Να τους γράψετε σε ευδιάκριτο μέρος. Τα παιδιά δε θα νιώθουν άγχος αν γνωρίζουν τι περιμένετε από αυτά.
• Να επαναλαμβάνετε τις οδηγίες προφορικά ή και γραπτά.
• Να έχετε συχνή βλεμματική επαφή. Μπορείτε να το "επαναφέρετε" χρησιμοποιώντας το βλέμμα.
• Βάλτε το παιδί να καθίσει κοντά σας ή σε εκείνο το σημείο που βρίσκεστε το μεγαλύτερο μέρος της ώρας. Αυτό θα συντελέσει αποτελεσματικά στη μείωση της έντονης κινητικότητάς τους, που τόσο τα ταλαιπωρεί.
• Θέστε όρια και περιορισμούς. Στόχος της επιβολής ορίων είναι να συγκρατήσετε και να καθησυχάσετε τα παιδιά, όχι να τα τιμωρήσετε. Να επιβάλλετε τα όρια με συνέπεια και λογική.
• Να έχετε όσο το δυνατό περισσότερο ξεκάθαρο και σαφές ημερήσιο πρόγραμμα. Τοποθετήστε το πάνω στον πίνακα της τάξης ή πάνω στο θρανίο του παιδιού. Να το χρησιμοποιείτε συχνά ως σημείο αναφοράς.
• Αν προτίθεστε να κάνετε κάποιες αλλαγές, όπως κάνουν αρκετοί έμπειροι εκπαιδευτικοί, ενημερώστε και προετοιμάστε τα παιδιά. Οι ανακατατάξεις και οι ξαφνικές αλλαγές τούς είναι δύσκολες. Τα αποπροσανατολίζουν
• Προσπαθήστε ώστε οι εργασίες για το σπίτι να στηρίζονται στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Τα παιδιά με ΔΕΠ/Υ δεν αντέχουν συνήθως το μεγάλο φόρτο εργασίας. Σπάστε τις μεγάλες εργασίες σε μικρότερες. Αυτό συνιστά μία από τις πιο σημαντικές τεχνικές διδασκαλίας για τα παιδιά με αυτά.
• Προσέξτε την υπερδιέγερση από τα εξωτερικά ερεθίσματα. Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσετε την έξαρσή του είναι να την προλάβετε.
• Τα παιδιά αυτά παρουσιάζουν συχνά πρόβλημα μνήμης. Διδάξτε τους μικρά κόλπα, όπως μνημονικές τεχνικές, χρησιμοποιήστε βοηθητικές κάρτες κ.λπ. Συχνά επίσης έχουν προβλήματα με αυτό που ο Mel Levine αποκαλεί "ενεργό μνήμη", το χώρο της μνήμης δηλαδή που χρησιμοποιείται όταν προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε μια εργασία. Οποιοδήποτε μικρό κόλπο μπορείτε να μηχανευτείτε - συνθηματικές κινήσεις, ομοιοκαταληξίες, κωδικούς και όλα τα σχετικά - μπορεί να βοηθήσει πολύ στη βελτίωση της μνήμης.
• Χρησιμοποιήστε σχεδιαγράμματα. Διδάξτε τους πώς να χρησιμοποιούν σχεδιαγράμματα. Διδάξτε τους υπογράμμιση. Αυτές οι τεχνικές δεν είναι εύκολες για αυτά, αλλά, εάν τις μάθουν, μπορεί να συντελέσουν στη δόμηση και στη σχηματοποίηση αυτού που μαθαίνουν τη στιγμή που το μαθαίνουν.
• Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα σύστημα με πόντους στο πλαίσιο της προσπάθειας για την αλλαγή της συμπεριφοράς ή ένα σύστημα επιβράβευσης για παιδιά μικρότερης ηλικίας. Τα παιδιά ανταποκρίνονται στην επιβράβευση και χρειάζονται κίνητρα.
• Δοκιμάστε να υπάρχει ένα Τετράδιο Σχολείου-Σπιτιού. Προσπαθήστε να κρατάτε σημειώσεις για την καθημερινή τους πρόοδο.
• Ζητήστε από τα μεγαλύτερα παιδιά να γράφουν τις ερωτήσεις τους για να μην τις ξεχνάνε.

Ποθητού Μαρία

Σύμβουλος Γονέων & Ανάπτυξης Παιδιού

Συντονίστρια Σχολών Γονέων & Εφήβων

Παιδαγωγός Προσχολικής Αγωγής Μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Σχολών Γονέων

(Το κείμενο είναι βασισμένο στις οδηγίες του Dr Έντουαρντ Χάλογουελ,

παιδοψυχιάτρου, ιδρυτή του Κέντρου Γνωστικής και Ψυχικής Υγείας στο Σάντμπερι της Μασαχουσέτης,

καθηγητή στο τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ.)

Διαβάστε περισσότερα: http://www.xamogelakia.com/news/%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%83%CF%80%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%CE%B9-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81/

Σχέδιο Εργασίας "Πλανητικό Σύστημα-Διάστημα "

Παρακάτω παραθέτω ολοκληρωμένο το Σχέδιο Εργασίας για το Διάστημα και τους Πλανήτες, έτσι όπως το οργανώσαμε τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος το σχολικό έτος 2011-2012, μαζί με την συνάδελφο Βάσω Μακρυγιάννη, την οποία ευχαριστώ προσωπικά για την καταπληκτική συνεργασία που είχαμε μέσα,αλλά και έξω απο την τάξη και της εύχομαι ολόψυχα  

ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ, απο τη νέα της θέση, ως μόνιμη πλεον νηπιαγωγος...

Κατασκευές για το Διάστημα

Σε συνέχεια των προηγούμενων αναρτήσεων, εδω ανεβάζω φωτογραφίες με κάποιες απο τις κατασκευές που κάναμε με τα παιδιά, για το Διάστημα

Ομαδική κατασκευή με το Ηλιακό μας Σύστημα

Διαστημόπλοια απο ρολό κουζίνας

Ο Πλανήτης Κρόνος- απο cd

Τα Διαστημόπλοια της τάξης μας

ο Πίνακας Αναφοράς με τους Πλανήτες, στον οποίο ανατρέχαμε πολύ συχνα, σε διάφορες ευκαιρίες

Εργασία σε ομάδες με αφετηρία τον πίνακα του Βαν Γκογκ (λεπτομέρεις σε επόμενη ανάρτηση όπου θ' αναρτήσω ολοκληρωμένο το Σχεδιο Εργασίας με το Διάστημα)

οδηγίες για την προηγούμενη κατασκευή απο το περιοδικό KIDS FUN (δεν γνωρίζω αν κυκλοφορεί ακόμα!)

..και το πατρον για το παραπάνω διαστημόπλοιο

Φύλλα Εργασίας με την "Έναστρη Νύχτα" του Βαν Γκόγκ

Στα πλαίσια του Σχεδίου Εργασίας που κάναμε με τα παιδιά, κάποιες δραστηριότητες αφορούσαν και στην μελέτη του κορυφαίου πίνακα του Βαν Γκόγκ με τίτλο "Έναστη Νύχτα". Έτσι δημιούργησα και το παρακάτω ανοιχτό φύλλο εργασίας (κοινό, αλλα με διαφορετικές εικόνες).

Ορίστε και ο πίνακας ολοκληρος, καθώς και κάποιες πληροφορίες γι αυτόν:

Η «Έναστρη νύχτα» είναι από τις πιο διάσημες εικόνες του νυχτερινού ουρανού που δημιουργήθηκαν ποτέ κι έχει αναδείξει τον Βαν Γκογκ σε έναν από τους μεγαλύτερους ζωγράφους όλων των εποχών. Πρόκειται για έναν πίνακα που καθηλώνει όποιον τον βλέπει με την ένταση και τα έντονα χρώματά του. Ίσως το βασικότερο χαρακτηριστικό του είναι ότι δημιουργεί ένα αίσθημα μεγάλης μοναξιάς, αλλά και μεγάλης χαράς ταυτόχρονα.

 Όλα αυτά βέβαια εξηγούνται αν μάθουμε λίγα περισσότερα πράγματα για τον ίδιο τον ζωγράφο. Ήταν ένας άνθρωπος που βασανίστηκε πολύ στη ζωή του, γιατί υπέφερε από την ψυχική αρρώστια που λέγεται «κατάθλιψη». Μάλιστα, ζωγράφισε την «Έναστρη νύχτα» το διάστημα που νοσηλευόταν σε ένα ψυχιατρικό νοσοκομείο στη Νότια Γαλλία, συγκεκριμένα το 1889.

Παρόλο που ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ θεωρούσε ότι η «Έναστρη νύχτα» δεν ήταν ένας ιδιαίτερα καλός πίνακας οι κριτικοί όλου του κόσμου διαφωνούν. Όλοι μιλούν για ένα συγκλονιστικό έργο με μοναδικά χαρακτηριστικά:

-Τα στριφογυριστά σύννεφα και τα αστέρια είναι υπερβολικά μεγάλα σε σχέση με το τοπίο δημιουργώντας έτσι την αίσθηση ότι κινούνται, ενώ «φυλακίζουν» το βλέμμα του θεατή!

-Η ένταση στο πάνω μέρος του πίνακα ενδυναμώνεται από τις γαλήνιες φόρμες των σπιτιών του χωριού που απεικονίζεται. Με αυτόν τον τρόπο, ο ζωγράφος πετυχαίνει μοναδική ισορροπία στο έργο.

-Τα αντιφατικά συναισθήματα που προκαλεί ο πίνακας ολοκληρώνονται με τη μαύρη σκιά του δέντρου που υψώνεται τρομακτική στον ουρανό και μοιάζει να τον χωρίζει.

Η «Έναστρη νύχτα», που σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη, θεωρείται από πολλούς το κορυφαίο έργο του Βαν Γκόγκ. Ο λόγος δεν είναι μόνο η μοναδική τεχνοτροπία του ζωγράφου. Μάλλον είναι το γεγονός ότι όποιος το έχει αντικρίσει δεν μπορεί παρά να συγκινηθεί και να ταξιδέψει και ο ίδιος σε αυτή τη μαγική νύχτα.

Ποιήματα και Τραγούδια για το διάστημα

Όσα πραγματικά πρεπει να ξερω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο...

“... Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

• Να μοιράζεσαι τα πάντα.
• Να παίζεις τίμια.
• Να μη χτυπάς τους άλλους.
• Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.
• Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.
• Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
• Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
• Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.
• Να κοκκινίζεις.
• Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.
• Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
• Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.
• Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
• Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.
• Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.
• Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.

Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή.

Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο.

Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους...

...Τελικά πρέπει να σας πω πως έχω άδεια παραμυθά. Ενας φίλος μου μου την έβγαλε και την κρέμασε στον τοίχο, πάνω από το γραφείο μου. Αυτή η άδεια μού επιτρέπει να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου, για να ξαναβάζω σε σειρά τις εμπειρίες μου και να προωθώ το μύθο, όσο αυτός εξυπηρετεί κάποια όψη της αλήθειας. Ακόμη περιέχει το "πιστεύω" ενός παραμυθά:

* Πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη γνώση.

* Οτι ο μύθος είναι πιο δραστικός από την ιστορία.

* Οτι τα όνειρα είναι πιο ισχυρά από τα γεγονότα.

* Οτι η ελπίδα πάντα θριαμβεύει έναντι της εμπειρίας.

* Οτι το γέλιο είναι η μόνη θεραπεία της θλίψης.

* Και πιστεύω ότι η αγάπη είναι πιο δυνατή από το θάνατο.

Προσπάθησα πολύ να μη γράψω κάτι που θα γινόταν η αιτία να μου αφαιρέσουν την άδεια..."

Info:

Ο εκπληκτικός Robert Fulghum γεννήθηκε το 1937, και μεγάλωσε στο Waco του Texas. Στα νιάτα του εργάστηκε ως εκσκαφέας τάφρων (!!!), παιδί για εφημερίδες, καουμπόης σε ράντζο (βοσκός), μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρυ. Μετά από το κολλέγιο και μια σύντομη καριέρα στην IBM, επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη θεολογία. Για 22 χρόνια υπηρέτησε ως πάστορας σε μια ενορία στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Κατά την ίδια περίοδο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία στο Lakeside School στο Seattle. Ο Fulghum είναι επίσης καταξιωμένος ζωγράφος και γλύπτης. Τραγουδά και παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «The Rock Bottom Remainders» -μιας rock and roll μπάντας που αποτελείται από μουσικούς – συγγραφείς. Εχει τέσσερα παιδιά και εννέα εγγόνια. Μοιράζει τη ζωή του μεταξύ του Seattle της Washington, και της Κρήτης.

Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του με τίτλο: «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο» (από τις εκδόσεις: ΛΥΧΝΟΣ)

www.e-fungus.gr